Tussen Glas en Engels

Stichtelijk, vierkant, afgemeten, somber, weloverwogen, hoopvol, vredig, verwaaid, vaag, bestiaal, kommerlijk, wankel, subtiel, sportief. Dat zijn de groeten die de vrienden Karel Glastra van Loon en Peer Engels elkaar sturen in de briefwisseling die de twee voerden tussen mei ’91 en november ’93. Een deel ervan verscheen in het tijdschrift Mens & Gevoelens. De twee leerden elkaar kennen in het Amsterdamse cabaretgezelschap Herenakkoord en wisten van meet af aan een stevige vriendschap op te bouwen. Onderwerpen als vrouwen en uitgaan worden moeiteloos verbonden aan eeuwigheid en politiek, verhalen worden uitgewisseld, fictie zowel als non-fictie zorgen voor zeer amusante, heel menselijke en vooral indrukwekkende brieven die nu bijna twintig jaar later nog steeds boeien. Karel Glastra van Loon groeide kort daarna uit tot een literaire grootheid. Hij stierf in 2005. Van Peer Engels verscheen pas in 2008 de eerste vuistdikke roman Tinnen schreeuw. Karin Kuiper, de weduwe van Karel Glastra van Loon en zelf schrijfster, verzorgde het voorwoord