Uvver klone, sjteremeëdjer en anger lü

De naat van de blauw klone en Sjtille sjtee zint tekste van d'r Wim Heijmans die vöal lü in 't theater hant kanne beloestere als monoloog. Dat sjprooch inne hoof lü aa, den de vuursjtelloenge woare kier óp kier oesverkoad. Mar 't woare jesjraeve jesjiechtens. Óp sjrif krient die tekste nog mieë de jeleëjeheet um tse riefe en durch tse dringe in de zieël van d'r leëzer. En jiddes woad zal zie werk doeë. D'r Wim Heijmans (Kirchroa, 1947) is sjloeëlmeester, mar als sjriever hieëft heë noeëts zie wiesvingersje. Heë sjrieft jesjiechtens die vroeë maache, noa losse dinke en d'r jesjmak van de sjproach vol oes losse preuve. Uvver dreume die alles mit de wirkliegheet tse maache hant, uvver de wirkliegheet die alles mit de fantasie tse maache hat. Nit vuur nuus hat heë al tswai moal d'r Jroeës-Limburgse Veldeke Lieteratoerpries krèje. Den in jans Limburg sjetse ze zieng sjriefkoens. Mit Uvver klone, sjteremeëdjer en anger lü zint de jesjiechtens die d'r Wim Heijmans uvver de joare hat oesbraad endlieg jezammeld. En natuurlieg sjteet hei drin alle werk woamit heë prieze hat verdeend.